Als AYA in het Borstkankercentrum

6 september 2022

Anne van Weije is een jonge moeder van 33. Met een eigen bedrijf in grafisch vormgeven en een gezin met een dochtertje van bijna 1 staat ze volop in het leven. Het was dan ook een flinke klap toen zij te horen kreeg dat zij borstkanker heeft. Anne kwam in het Borstkankercentrum in het Reinier de Graaf ziekenhuis terecht. Omdat zij nog zo jong is, valt ze onder de AYA’s. AYA’s zijn jongvolwassenen tussen de 18 en 39 jaar die horen dat zij kanker hebben. Met onze AYA-zorg bieden we leeftijdsspecifieke zorg en ondersteuning die samenhangt met je medische behandeling.

Nadat Anne een maand gestopt was met borstvoeding geven, ontdekte zij een aantal knobbels bij haar borst. “Ik ging naar de huisarts en hij vertelde me dat het cysten waren, wat ik al verwachte. Voor de zekerheid werd ik toch doorverwezen om een mammografie te laten maken. Na de echo werd mij verteld dat het inderdaad cysten waren, maar dat er dieper toch ook onrustige cellen te zien waren. Dit kon wijzen op borstkanker. En helaas hoorde ik na een dag dat dit zo was. Een enorme klap.”

“Een week later hoorde ik in welke categorie de borstkanker viel. Het bleek triple-negatieve borstkanker, een vrij agressieve vorm. Tegelijkertijd werd mij verteld dat de tumor ‘maar’ twee centimeter was en dat we er heel op tijd bij waren. Vanaf het eerste moment ben ik aan de hand genomen door de zorgverleners van Reinier. Meteen was er een behandelplan en werd het traject uitgelegd. Alle zorgverleners waren heel realistisch en alles werd helder gecommuniceerd. In mijn behandeltraject heb ik me bij niemand een nummer gevoeld, dat is heel fijn. Mariëlle van Vugt is verpleegkundig specialist en mijn vaste aanspreekpunt vanaf het eerste uur. Ik heb zeker tweewekelijks contact met haar. Mariëlle is echt een topper.”

Anne vertelt hoe haar behandeling eruitziet: “Voordat ik ging starten met de eerste chemotherapie verwees Mariëlle mij door naar de gynaecoloog. Omdat we net ouders geworden waren en wellicht nog een kindje willen, gingen we in gesprek over het eventueel invriezen van eitjes. Uiteindelijk heb ik dit niet gedaan, omdat dit een zwaar traject zou zijn en ik wilde zo snel mogelijk beginnen met mijn behandeling. Heel fijn was dat ze ook direct vertelden dat ze mij, mocht ik nog een kindje willen, zullen begeleiden bij het zwanger worden op een natuurlijke manier.”

“Ook kreeg ik een map met heel veel informatie over omgaan met mijn werk, gezin en partner in deze periode. Als er iets is wat niet in de map staat, kun je dat vragen. Dat heb ik nog niet gedaan, maar ik weet 100 procent zeker dat ze je goed zullen helpen. Ook staan er noodnummers in en een smoelenboek. Dat laatste is heel fijn, want zo weet ik precies hoe iedereen tijdens mijn behandeling eruit ziet. Dat voelt heel persoonlijk vanuit het ziekenhuis.”

De verwachting is dat de gehele behandeling ongeveer een halfjaar duurt. “Eerst kreeg ik een chemokuur van acht weken. Toen is er een nieuwe MRI-scan gemaakt en was gelukkig te zien dat de chemo aanslaat. Toch is er nog een chemokuur nodig van twaalf weken. Als dit klaar is volgt er een borstsparende operatie. In het begin was ik natuurlijk heel verdrietig, maar ik ben ook heel nuchter en kan het tot nu toe goed behappen. Ik krijg veel energie van mijn dochter en partner. Ook vind ik het fijn dat vrienden mij nog steeds meevragen. Ik wil niet anders behandeld worden, dat heb ik zelf aangegeven. Mijn tip aan andere AYA’s is dan ook om goed je eigen grenzen aan te geven. Dat helpt de mensen in je omgeving, maar vooral jezelf.”