De schrik was daarom groot toen Theo onlangs de diagnose prostaatkanker kreeg, nadat hij eerder was doorverwezen naar het Reinier Haga Prostaatkankercentrum in Delft. Niet lang daarvoor was hij even langs de huisarts geweest om een heel andere reden, een suis in zijn oor. Theo: “In de 10 jaar hiervoor was er nooit aanleiding geweest om langs de huisarts te gaan. Nu wilde ik mijn gehoor even laten nakijken. En ja, ook ging het plassen wat minder goed, maar daar hebben alle mannen die een dagje ouder worden toch last van?” Aan het einde van ons gesprek vroeg ik mijn huisarts om een PSA-meting – een verhoogd PSA kan wijzen op prostaatkanker – te doen. Ik was wel nieuwsgierig en het kon geen kwaad op mijn leeftijd, vond ik”. Een paar dagen later belde de huisartsenpraktijk: Theo’s PSA-waarde was te hoog. “Maar geen paniek”, zei de huisarts. “We doen over 2 weken een nieuwe meting.”
Ook de tweede meting wees op een verhoogde PSA-waarde in Theo’s bloed, waarna de huisarts hem doorverwees naar het Reinier Haga Prostaatcentrum. Daar werd inderdaad prostaatkanker vastgesteld. Na het woord ‘kanker’ stortte Theo’s wereld in. “Ik zag mijn leven aan me voorbij flitsen en heb niets meer verstaan van wat de arts verder zei”. Het bericht kwam als een shock, want Theo had niet gerekend op een slechte uitslag. “Mijn vrouw ging niet mee naar het Prostaatkankercentrum, ondanks dat zij hier op aandrong. Ik wilde haar niet ongerust maken en ging van het positieve uit.”
“Een geruststellend idee”
Gelukkig kreeg Theo na verder onderzoek ook goed nieuws te horen. De kanker was niet uitgezaaid. “Vanaf dat moment ben ik fantastisch begeleid door de specialisten in het Reinier Haga Prostaatkankercentrum. Ik kreeg zelfs een verpleegkundig specialist toegewezen waar ik gedurende mijn traject altijd bij terecht kon. Voor vragen, onzekerheden en voor nazorg hebben we regelmatig contact gehad; ik mag haar dagelijks mailen of bellen. Een geruststellend idee.”
Toen de diagnose prostaatkanker werd vastgesteld, brachten de specialisten van het Reinier Haga Prostaatkankercentrum alle opties voor Theo in kaart. Er bleken twee soorten behandelingen mogelijk: uitwendige bestraling of een operatie met behulp van de Da Vinci-operatierobot. Theo: “Ik heb uitgebreid gesproken met een radiotherapeut en een uroloog die de operaties uitvoert. Na het afwegen van de voor- en nadelen, kozen we gezamenlijk voor de operatie.” Die verliep geheel volgens plan: de prostaat werd volledig verwijderd en er bleef geen tumor achter in Theo’s lijf.
Luisteren naar je lichaam
Inmiddels lacht het geluk Theo weer toe na zijn operatie. “Doordat ik goed naar mijn lichaam luister, en de adviezen goed heb opgevolgd, gaat mijn herstel met stappen vooruit. Het is een ingrijpende buikoperatie geweest. Ik moet mezelf rust geven, maar gelukkig heeft mijn werkgever daar alle begrip voor. Ik doe nu dagelijks voorzichtig oefeningen om mijn bekkenbodemspieren te trainen, zodat ik geen urine verlies. In juni ben ik van plan om weer fulltime te gaan werken en in september ga ik met een groep vrienden naar de Champagne toe om inspiratie op te doen voor onze gezamenlijke hobby: de organisatie van champagneproeverijen.” Theo heeft regelmatig contact met een oud-collega, die ook prostaatkanker heeft gehad. “Met hem kan ik goed praten. Er rust een taboe op het onderwerp prostaatkanker. Maar dat verdwijnt als je zelf met deze vreselijke ziekte te maken krijgt. Aangezien de ziekte erfelijk kan zijn, heeft mijn broer zijn PSA inmiddels ook laten meten bij de huisarts. Gelukkig bleek alles goed te zijn.”
Of Theo vanaf nu alerter is op zijn gezondheid? “Een bezoekje aan de huisarts zal ik niet meer uitstellen. Het is belangrijk om naar je lichaam te luisteren. Ik realiseer me dat ik geluk heb gehad, want de kanker had al uitgezaaid kunnen zijn.”