In ons bekkenbodemcentrum kun je ook terecht voor darm- of ontlastingsproblemen. Hieronder volgt een overzicht van veelvoorkomende problemen en de behandelingen die hierbij mogelijk zijn.:
Anale incontinentie Endeldarmverzakking (Rectumprolaps)
Anale incontinentie is een zeer invaliderende aandoening. Sommige mensen verliezen elke dag ongewild hun ontlasting. In alle gevallen spreken we van anale incontinentie. We spreken van anale urge incontinentie als mensen de hele dag door het gevoel hebben te moeten poepen, waarbij ze dan vaak ‘ongelukjes’ hebben. Anderen hebben zogenaamde ‘passieve incontinentie’ en voelen helemaal geen aandrang. Vaak merken ze pas te laat dat ze de ontlasting kwijt zijn.
Anale slijmvliesverzakking (slijmvliesprolaps)
Bij een anale slijmvlies verzakking puilt het slijmvlies (de binnenbelijning van de endeldarm) uit via de anus. Dit wordt vaak verward met aambeien, mede omdat de behandeling van aambeien en een slijmvliesprolaps meestal hetzelfde is. Een anale slijmvliesprolaps is gemakkelijk te herkennen tijdens lichamelijk onderzoek. Dit gebeurt in Reinier de Graaf tijdens het proctologie spreekuur. Tijdens dit spreekuur krijg je een onderzoek en behandeling in één sessie. Vaak krijg je eerst een behandeling met rubberbandjes (of elastiekjes). Mocht de slijmvliesprolaps te groot zijn of niet goed reageren op de rubberbandjes, is er eventueel een operatie mogelijk, een mucopexie.
Moeizame ontlasting (obstructieve defecatie syndroom)
Bij obstructieve defecatie syndroom (ODS) kun je moeilijk (leeg)poepen. Vaak klagen patiënten over dat ze in meerdere keren moeten poepen, wat we gefragmenteerde defecatie noemen. Of soms voelt het alsof er iets in de weg zit. Veel voorkomende oorzaken zijn: een inwendige darmverzakking, overactieve bekkenbodem: te hoge spanning van de spieren of obstipatie.
Operaties
- Bij een endeldarmverzakking doen we een rectopexie; we hangen we de endeldarm op aan de top van het heiligbeen, waarbij we gebruikmaken van een implantaat (mesh, matje). We doen deze operatie met de Da Vinci operatierobot, zodat deze ingreep via een kijkoperatie of snede in de buik kan plaatsvinden.
Afbeeldingen: Debbie Uijtendaal
- Bij een anale slijmvliesverzakking is de eerste behandeling vaak het uitgezakte en dus overrtollige slijmvlies afbinden met behulp van een rubberbandje. Als dit onvoldoende is kan door middel van een mucopexie het slijmvlies worden opgetrokken naar binnen toe. Dit kan of met hechtingen, of met een speciaal apparaat wat ook deel van het slijmvlies weghaalt en dan de uiteindes aan elkaar niet.
Mogelijk heb je last van functionele, ook wel het prikkelbare darmsyndroom. Deze veelvoorkomende aandoening gaat meestal gepaard met buikpijn, pijn bij obstipatie of diarree. Bij 10 tot 15% van mensen die langdurig last hebben van verstopping, is er sprake van een zogenoemde Slow Transit Colon. Ook wel slow transit obstipatie genoemd. Bij deze vorm van verstopping beweegt de darm niet voldoende en maakt minder samentrekkingen.
Als ontlastingsproblemen op de voorgrond staan zal je zonodig verwezen worden naar onze maag-darm-leverarts (MDL- arts) of darmchirurg (proctoloog). Je krijgt dan verdere onderzoeken en behandelingen bij de MDL.