Serieuze voornemens

In een vorige blog schreef ik over wat de cliëntenraad is en doet. Aan dat verhaal kan ik nu iets toevoegen, want onlangs hebben we ons werkplan voor 2019-2020 vastgesteld.

Daarin beschrijven we wat preciezer waar we ons in de komende 18 maanden op willen gaan richten. Onze goede en vooral serieuze voornemens, dus. Het is een nogal uitgebreide lijst, vooral bestemd voor intern gebruik. Maar de keuzen die we maken willen we graag wat breder uitdragen. Daarom geef ik er hier een samenvatting van. 

Wat we willen doen


Als cliëntenraad willen we gevraagd en ongevraagd adviseren over zaken die voor de cliënten / patiënten van Reinier van belang zijn. Daarom moeten we goed op de hoogte zijn van wat er speelt. Dit is binnen het huis en in de gezondheidszorg in brede zin. En, in de eerste plaats, van wat patiënten belangrijk vinden. Daarom luisteren we graag naar wie ons wat wil vertellen, verzamelen we zelf informatie en communiceren we ook naar buiten over wat we doen.

Waar we ons vooral op willen richten


Omdat onze tijd en energie niet oneindig zijn, richten we ons vooral op wat patiënten en hun naasten ervaren. Dit gaat om de kwaliteit en veiligheid van het medisch handelen en de zorg. Even belangrijk vinden we wat er vanuit het ziekenhuis gedaan wordt om die kwaliteit en veiligheid te waarborgen. Aan deze twee onderwerpen willen we het grootste deel van onze aandacht besteden. Heel specifiek willen we de komende tijd kijken naar wacht- en toegangstijden en naar de nieuw ingevoerde methode van traceraudits, waarbij patiënten letterlijk van binnenkomst tot vertrek gevolgd worden om te kijken waar er misschien dingen beter kunnen. 

Niet minder belangrijk vinden we de gastvrijheid en de niet-medische dienstverlening, maar daar kunnen we met wat minder tijdsbesteding toe. Wel zijn er een paar zaken waar we specifiek naar willen kijken: de evaluatie van de nieuwe bezoektijden en de toegankelijkheid van het ziekenhuis (en de website) voor mensen met een beperking. 

En dan blijft over onze grootste uitdaging: de bestuurlijke en strategische onderwerpen. Denk aan strategische plannen, begrotingen, de samenwerking in de Reinier-Haga Groep. Daar kunnen we makkelijk heel veel tijd en energie aan besteden, maar we geven onszelf met het werkplan de opdracht om dat echt te beperken. Wat in de praktijk betekent dat we bij dergelijke onderwerpen vooral de vraag willen stellen: wat betekent dit nu concreet voor het zorgaanbod, de kwaliteit en de veiligheid?

Hoe we het willen doen


Kern van ons werk is dus: op de hoogte zijn, weten wat er speelt. Die informatie halen we deels uit schriftelijk materiaal, maar het belangrijkste is toch dat we luisteren naar en vragen stellen aan de mensen om wie het gaat. Degenen die van de zorg gebruik (willen) maken, degenen die de zorg verlenen en degenen die hen daarbij ondersteunen. Dat zullen we waar nodig zelfstandig doen, bijvoorbeeld via werkbezoeken en het analyseren van wat er op social media gezegd wordt. Maar als het ook maar enigszins mogelijk is, zullen we ons -ook alweer vanwege de beperkte tijd- aansluiten bij wat door anderen georganiseerd wordt: spiegelgesprekken, audits etc.  

Serieuze voornemens 


Met dit werkplan laten we zien dat we onze taak serieus nemen. En dat moet ook wel, want wij ervaren dat er serieus naar ons geluisterd wordt.