Al 43 jaar werkt Aad de Groot in het Reinier de Graaf ziekenhuis, waarvan het grootste deel als administratief medewerker op de afdeling Radiologie. Samen met zijn collega’s zorgt hij ervoor dat alles goed loopt op de afdeling. Het meest geniet hij van het patiëntencontact. Door de enorm steun van zijn collega’s na een ernstig ongeluk in 2015, kreeg hij een nog sterkere band met het ziekenhuis.

Aad: “Je blijft ergens alleen maar zo lang werken als je het echt naar je zin hebt. Ik voel me op mijn plek hier. Het mooiste aan mijn werk vind ik het patiëntencontact. Mensen melden zich bij onze balie omdat ze een onderzoek moeten ondergaan en zijn dan vaak nerveus. Ik vind het zo fijn om iets voor patiënten te betekenen en ze gerust te stellen. Mezelf inleven in hun situatie helpt daarbij. Bovendien heb ik het erg getroffen met het hechte team op mijn afdeling. Iedereen staat voor elkaar klaar, ook als iemand een dienst moet omruilen.”

Dat zijn collega’s er echt voor hem zijn, heeft een traumatische gebeurtenis in het leven van Aad een paar jaar terug bewezen. “In mijn familie zit epilepsie en ook ik ben hiervoor al jaren onder behandeling bij de neuroloog in Reinier de Graaf. Zes jaar terug besloten we gezamenlijk om de medicatie die ik al jaren krijg iets terug te brengen. Kort daarna had ik gewerkt op onze locatie in Voorburg en fietste ik naar huis. Bij de Buitenwatersloot in Delft kreeg ik een zware epileptische aanval en ben ik in het water beland. Een meisje zag het gebeuren, waarna omstanders het water insprongen. Zij konden me eerst niet vinden. In totaal lag ik een minuut of zes bewusteloos onder water. Uiteindelijk voelde een van hen mijn voet en hebben ze me uit het water gehaald. Het zag er slecht uit. Totdat toevallig Naomi Stoffer langsfietste, verpleegkundige in Reinier de Graaf. Zij twijfelde geen moment en begon me te reanimeren, waardoor ze mijn leven heeft gered.”

Hulp
“Ik moest weken herstellen. Lichamelijk ging het steeds beter, maar mentaal was het ongeluk ingrijpend. Daarom was ik enorm blij met alle steun die ik van zoveel collega’s heb gehad, ook toen ik weer aan het werk ging.” Omdat het ongeluk er psychisch flink inhakte, kreeg Aad via zijn neuroloog een verwijzing naar een van onze psychologen. “Dat was echt nodig. Uiteindelijk was ik ruim negen maanden onder behandeling. Pas daarna kon ik slapen zonder heftige nachtmerries. Ik ben zo dankbaar voor alle hulp die ik heb gekregen, in het bijzonder natuurlijk van Naomi. Sowieso zet dit ziekenhuis het welzijn van medewerkers voorop. Er is ruimte om trainingen te volgen en je krijgt de kans mee te denken of iets nieuws op te zetten. Zelf doe ik aan atletiek en zo heb ik een aantal artsen geholpen met het opzetten van een sportieve activiteit. Dit resulteerde in een jaarlijkse gebouwenloop voor medewerkers.”

Niet alleen Aad werkt al lang in het ziekenhuis. Ook zijn vrouw was ruim twintig jaar werkzaam in Reinier de Graaf. De zoon van Aad werkt als verpleegkundige op de Acute Opname Afdeling, waar hij is gestart met de opleiding tot hbo-verpleegkundige. “Dit ziekenhuis was altijd al belangrijk voor me, maar na mijn ongeluk is dit alleen maar versterkt.”