Je ziekenhuis voor het leven

Mevr. Den Dulk, 105 Jaar

Heeft meerdere aandoeningen.

Mevrouw Den Dulk is 105 jaar oud en woont sinds acht jaar in een verpleeghuis in Delft. Tot haar 97e woonde ze nog zelfstandig in haar huis in Scheveningen. Door hartproblemen kreeg ze jaren geleden een pacemaker. Ook is ze na diverse TIA’s, oftewel een verminderde bloedtoevoer naar de hersenen, geestelijk niet meer zo scherp. Onlangs belandde mevrouw Den Dulk op de gipskamer in het Reinier de Graaf ziekenhuis nadat ze haar been brak. Haar zoon Marcel is ervan overtuigd dat haar hoge leeftijd het gevolg is van een gelukkig leven met haar kinderen en familie én de pacemaker die haar hart ondersteunt.

Marcel den Dulk: “Mijn moeder had een gelukkig huwelijk. Helaas is mijn vader 25 jaar geleden overleden. Maar mijn moeder geniet nog altijd enorm van haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Dat is echt haar rijkdom. Het is jammer dat ze sinds een paar jaar in een rolstoel zit, lopen gaat niet meer. Gelukkig wordt ze goed verzorgd en woon ik om de hoek. Ook mijn oudere broer en zus en de rest van de familie komen op bezoek. Wel heeft mijn moeder al jarenlang een zwak hart. Toen ze nog in Scheveningen woonde, kreeg ze in het Bronovo ziekenhuis een pacemaker. Dat hielp enorm, maar de levensduur van een pacemaker is beperkt. Daarom zijn we de medici in Reinier de Graaf erg dankbaar dat ze de batterij konden vervangen zonder dat mijn moeder onder narcose hoefde. Ook is het fijn dat de artsen van Reinier de Graaf jaarlijks bij mijn moeder in het verzorgingshuis langskomen om haar hart en de pacemaker te controleren. Ik ben ervan overtuigd dat mijn moeder nog leeft dankzij de medische technologie.”

“Wat natuurlijk ook belangrijk is om zo oud te worden, is gezond leven. Dat heeft mijn moeder altijd gedaan. Ze maakte altijd verse groenten en lekkere salades bij het eten. Daarnaast ging ze regelmatig wandelen langs het strand. Ook is ze altijd geliefd geweest, nu nog steeds. Ze is dankbaar voor haar familie en de mensen om zich heen en klaagt niet snel. Wel was ze flink uit haar doen toen ze een tijdje terug viel en haar been brak. Ze had hierdoor zoveel pijn dat ze naar Reinier de Graaf is gebracht. Het viel me op hoe zorgzaam en inlevend het zorgpersoneel voor mijn moeder was. Het was voor haar erg stressvol. Ze hebben haar zo goed geholpen. Ze kon dezelfde dag weer terug naar het verpleeghuis. Het is voor mijn moeder het fijnste om in haar vertrouwde omgeving te zijn, rustig op haar kamer terwijl ze geniet van haar fotowand met familiefoto’s.”

Mevrouw den Dulk: “Mijn familie zorgt zo goed voor me. Ik ben zo dankbaar voor mijn lieve kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen en geniet van de verhalen die ze me vertellen. Mijn leven is altijd goed geweest en ik ben een tevreden mens. Ik ben enorm verwend op mijn 105e verjaardag. René Froger is bij mij geweest om voor me te zingen, dat was zo bijzonder. Ook krijg ik goede zorg. Als het goed weer is, nemen ze mij mee naar buiten voor een wandeling. Daar geniet ik van.”

‘Ik ben 105 en nog steeds gelukkig.’