Toen Roosmarijn Bakker (9) ongeveer drie maanden oud was, kreeg zij haar eerste oorontsteking. Helaas bleef het niet bij die ene oorontsteking. Sinds die tijd bezoekt Roosmarijn het Reinier de Graaf ziekenhuis, waar zij ook geboren is, regelmatig. En is ze hier zelfs al meerdere keren geopereerd. Dat hielp tot nu toe niet, maar Roosmarijn blijft positief: hopelijk is haar operatie volgend jaar wel succesvol.
Roosmarijn: “Sinds ik mij kan herinneren, heb ik last van mijn oren. Doordat er een groot gat in de trommelvliezen van mijn beide oren zit, kan ik een stuk minder goed horen. Ook moet ik altijd voorzichtig zijn, vooral met water. Zodra ik ga zwemmen, is de kans op oorontsteking heel erg groot. Ondanks dat heb ik wel mijn zwemdiploma A gehaald. Ook heb ik leuke hobby’s: turnen, tekenen en knutselen. Voor het turnen train ik wel 7,5 uur per week. De brug en de balk vind ik de leukste onderdelen. Soms heb ik dan wel last van mijn oren. Vooral als ik de trainster niet goed kan verstaan, terwijl de andere kinderen dat wel kunnen. Ook op school kan ik de juf niet altijd horen. Ik kijk dan naar de andere kinderen en dan weet ik toch wat ik moet doen.”
Moeder Jolanda: “Roosmarijn is inmiddels drie keer in Reinier de Graaf geopereerd aan haar trommelvliezen. Alle keren mocht ik als moeder dan mee naar de operatiekamer, dat was heel fijn. De eerste twee keer was zij nog erg jong en zijn er buisjes geplaatst om de druk in het middenoor te verlagen. Deze vielen er al snel uit. Uiteindelijk had zij in beide trommelvliezen een groot gat dat niet meer vanzelf dicht kan groeien. Op haar vierde jaar werd Roosmarijn geopereerd om haar trommelvlies te reconstrueren. Dat is helaas niet gelukt.”
Roosmarijn: “Ik heb nu nog af en toe oorontsteking. Ik krijg dan antibioticadruppels en dat doet heel veel pijn. Nog meer pijn dan de oorontsteking zelf. Ik ben in Reinier de Graaf onder behandeling bij dokter Peek. Hij is een KNO-arts, een keel-, neus-, en oorarts. Steeds als ik naar het ziekenhuis ga, krijg ik dezelfde dokter. Dat is fijn, want nu ken ik hem al dus voel ik mij op m’n gemak. De dokter is heel aardig. Soms mag ik tijdens mijn controle meekijken op een beeldscherm. Dan kan ik via een soort televisie zien wat de dokter ook ziet in mijn oor. Dat vind ik interessant om zo mee te kijken. Dokter Peek is trouwens niet de enige dokter die ik ken. Mijn moeder werkt namelijk als gynaecoloog in het Reinier de Graaf.”
Jolanda: “Volgend jaar wordt Roosmarijn opnieuw geopereerd aan haar trommelvliezen. Dat wordt een grote operatie. Eerst aan één oor. Als dat succesvol is, is haar andere oor aan de beurt. We gaan proberen dat aan het einde van het turnseizoen te plannen, want Roosmarijn mag na de operatie 4 tot 5 weken niet sporten. En we willen ervoor zorgen dat ze geen wedstrijden mist!” Roosmarijn heeft goede hoop: “Na mijn operatie hoop ik alles weer te horen.”